maandag en dinsdag 25 en 26 juni

Ik probeer uit het down gevoel te kruipen, de ene keer met succes de andere keer gaat het echt niet. Met name s'avonds gaat het slecht, lichamelijk en psychisch.Gistermiddag ging het redelijk goed, lekker weer dus heerlijk buiten in de tuinstoel, ik voel me dan ook minder moe. Maar op een of andere manier begint de moeheid rond het avondeten en blijft de hele avond, met alle gedachten die ik daarbij denk natuurlijk. Met avondeten heb ik nog steeds moeite, ik krijg bijna geen hap door mijn keel, het staat zo tegen! Ze worden hier thuis doodmoe van me wat eten betreft, alles wordt voorgesteld en bij alles trek ik een vies gezicht.....eten jullie maar gewoon ik kijk wel of ik wat naar binnen krijg.......

Gisteren een boek gekocht en ik ben van plan om daar vanmiddag lekker in te gaan lezen, ik hoop buiten op het terras vooralsnog regent het......!

Slapen gaat wel een stuk beter, ik wordt standaard twee keer wakker, rond twee uur, moet ik hoesten en rond half vier, moet ik giga plassen, maar val daarna direkt in slaap. s'Morgens als Marc gaat werken ben ik twee uurtjes op en ga ik terug en slaap dan zeker nog vijf uur met één keer wakker worden. Je zou toch denken dat ik voldoende energie heb gekregen door al dat slapen?

Morgenmiddag naar Nijmegen voor controle om te kijken hoe het gaat en of ik fit genoeg ben voor maandag, de tweede chemo. Wat zie ik daar tegenop! Ik weet dat het super aanslaat, ik weet dat het mijn vriend is op het moment, maar ik voel het niet.....! Voel me net zo'n dwarsliggende puber!

Ik ben steeds op zoek naar mijn eigen ikkie, maar kan die niet vinden. Ik zal haar de komende maanden ook niet vinden en moet accepteren dat ik even anders ben en anders moet handelen, maar ik heb er heel veel moeite mee. Morgen in Nijmegen proberen er over te praten.