vrijdag 24 augustus

Vandaag geprobeert de draad weer op te pakken. Boodschappen gedaan en nog wat voor Vincy's verjaardag geregeld, maar ik was doodmoe van gisteren.

Vera is nog geweest om me te behandelen maar ik voelde me moe en triest, kon het niet van me afzetten. Marc en Vincy waren allebei weg en ik moest alleen  avondeten, beetje soep beetje yoghurt en een stukje meloen. Ik was natuurlijk weer misselijk en kon alleen maar huilen. Hoe doen al die mensen dat toch als je weet dat je niet lang meer leeft of eigenlijk de onwetendheid over hoelang je nog te leven hebt. Bij alles wat ik doe moet ik eraan denken. Morgen is Vincy jarig en dan vraag ik me af of het de laatste verjaardag is of dat ik er nog vijf mee mag maken. Ik wou dat ik het een plekje kon geven er mee kon leren omgaan.