zaterdag 16 juni

Wow, the day after......ik heb heel goed geslapen en dacht uitgerust wakker te zijn geworden maar toen ik nog even terug ging en nog twee uur heb geslapen bleef ik moe. Het zat weer in mijn hele lichaam, bah. Ik moest even naar de opticien want mijn bril stond zo scheef als wat en dacht dat dat wel zou lukken, in de auto erheen, voor de deur uitstappen, bril laten maken en weer naar huis. Nou ik was kapot!

Ik wilde net naar bed gaan toen Hettie met Imke een bakkie kwamen doen. Altijd gezelllig, ik kreeg een soort windhanger van hartjes en elk hartje stelde iemand van ons voor. Echt kei lief!

Toen ben ik gaan slapen en heb vier uur geslapen! Het was al acht uur toen ik wakker werd en ik moest nog eten en........mijn LAATSTE antibiotica pil!

Zou de moeheid nu ook weggaan? Donderdag moet ik weer naar Nijmegen: bloedprikken, longfoto's en een gesprek bij de longarts en maandag mag ik weer aan de chemo. Ik ben er zo nog niet aan toe! Ik wil me eerst mezelf weer voelen!

Marc en ik hebben na het eten nog even een kaartje gelegd maar ik was te moe om twee potjes te doen en ging om half elf alweer naar bed.

Hopelijk gaat het morgen weer een pietsje beter.