zondag 30 september

Jeee, deze keer is het echt lang geleden dat ik geschreven heb! Het leven is ook niet zo spannend geweest, de dagen lijken op elkaar en mijn gedachten over kanker hebben draaien maar rondjes. Wat moet ik dan nog schrijven? Ik vind het vaak moeilijk om gedachten of gevoelens neer te zetten, ze worden maar al te vaak afgekraakt of als onzin gezien, "waar haal je dat nu weer vandaan?" is een veel gehoorde uitspraak, maar het zijn toch mijn gedachtes? Dus vaak twijfel of ik dingen op mijn blog neer wil zetten.

Afgelopen week was er eentje met heel veel zenuwen.....vrijdag kreeg ik de uitslag van mijn ct scan.....is de tumor vijf cm kleiner geworden! We zaten alle drie met onze mond open naar de longarts te luisteren! Dat had ik in mijn stoutste dromen nog niet durven bedenken! Dat betekent veel meer tijd voor mij! Over vier weken terug komen voor een longfoto en dan pas weer chemo als de tumor weer gaat groeien. Dat kan weken, maanden een jaar of jaren zijn.....

Het is wel heel vreemd , het afgelopen half jaar steeds ziek door chemo en bang voor wat er komen ging; slaat het aan, is het al gegroeid, hoelang heb ik nog?, alleen maar zenuwen en nu ineens even rust, helemaal stil,ik moet er echt even aan wennen.

Ik heb van de longarts wel weer pretnison gekregen, eerst 30mg, dan 20mg en 15 mg wat ik moet blijven slikken. Ik hoest werkelijk 24 uur per dag en word s'nachts veel en lang wakker. Het slijm schijnt van de tumor af te komen en aangezien ik goed reageer op Pretnison gaan we dit proberen. Ik slik het nu twee dagen en kan weer redelijk goed de trap op maar net zijn we naar het bos geweest en dat valt nog aardig tegen! Steeds buiten adem en hoesten. Stomme prikkel in mijn keel ook! 

Straks lekker mosseltjes eten met Marc, gezellig en vreselijk lekker! Mijn smaak is echt helemaal terug! Lekker een wijntje erbij....ik heb er zin in!